XXIII Ogólnopolski Zlot Szkół imienia Henryka Sienkiewicza
Z 38 miejscowości całego kraju przybyły do naszego miasta delegacje szkół, których patronem jest Henryk. Sienkiewicz. Nasza Szkoła Podstawowa nr 2, która wcześniej kilkanaście razy brała udział w zlotach Sienkiewiczowskiej Braci, tym razem wystąpiła w roli gospodarza.
-– Od kilku lat planowaliśmy spotkanie w naszej „Dwójce” - mówi dyrektor szkoły Sabina Olszak. - To rok 2015 okazał się szczęśliwy. Jesteśmy organizatorami 23. Ogólnopolskiego Zlotu Szkół Sienkiewiczowskich. Nie mógłby się on odbyć bez przychylności włodarzy miasta i instytucji wspomagających, którym dziękujemy za życzliwość i okazaną pomoc. Świadomi faktu, jak ogromnego dostąpiliśmy zaszczytu staraliśmy się włożyć całe serce, aby te trzy dni były wspaniałym przeżyciem. Głównym celem zlotu jest umacnianie więzi między naszymi szkołami oraz wymiana doświadczeń w popularyzacji sylwetko wielkiego Polaka – wyjaśnia pani dyrektor.
Ogólnopolskie zlot szkół imienia Henryka Sienkiewicza odbywają się nieprzerwanie od 1993 roku. Jak zgodnie przyznają ich stali bywalcy nie byłoby to możliwe bez wielkiej pasji i zaangażowania Antoniego Cybulskiego. To właśnie on, wieloletni dyrektor Muzeum Henryka Sienkiewicza w Woli Okrzejskiej, zainicjował a później z ogromnym poświęceniem organizował kolejne zloty. Z sentymentem wspomina pierwsze spotkania Sienkiewiczowskiej Braci, które odbywały się w bardzo skromnych warunkach – w namiotach, dzięki ofiarowanej przez życzliwych ludzi żywności.
– Wtedy słyszałem często, że zloty potrwają najwyżej kilka lat. – mówi Antoni Cybulski. - Wbrew temu odbywają się one dalej, a wśród uczestników mamy nawet pary małżeńskie, które poznały się podczas zlotów. Na każdym zlocie panowała rodzinna atmosfera i serdeczny klimat.
Twórcy zlotów Sienkiewiczowskiej Braci towarzyszyła żona Anna, autorka książek o autorze „Quo vadis” oraz syn Maciej, który po przejściu ojca na emeryturę został dyrektorem muzeum w Woli Okrzejskiej. Oni oraz potomkowie noblisty: wnuk Juliusz Sienkiewicz i prawnuczka Anna Dziewanowska byli gośćmi honorowymi zlotu w Przasnyszu.
- Pomysłodawcy zlotów dałbym nagrodę Nobla za inicjatywę i realizację – mówi Juliusz Sienkiewicz. – A Przasnysz, który pojawia się w „Krzyżakach„ i „Potopie”, jest znakomitym gospodarzem zlotu – dodaje.
Wnuk pisarza z zainteresowaniem zwiedził wystawy w Muzeum Historycznym, przasnyską farę i kościół o.o. pasjonistów. Chwilę relaksu spędził spacerując w parku i przypatrując się Węgierce, którą znał wcześniej z kart „Potopu”.
Jego słowa potwierdza bardzo bogaty i różnorodny program zlotu. Na gości czekało wiele atrakcji. Pierwszego dnia zwiedzili oni miasto z jego zabytkami i znanym w całym kraju zakładem Kross produkującym rowery. Podczas uroczystej gali przedstawicielom wszystkich szkół, oraz gościom honorowym wręczono pamiątkowe statuetki Henryk 2015, które zaprojektował i wykonał przasnyski artysta plastyk Krzysztof Miecznikowski. Nagrodzeni zostali także laureaci konkursów plastycznego i literackiego. Uczniowie przasnyskiej „Dwójki” zaprezentowali przestawienie, podczas którego na scenie pojawił się Henryk Sienkiewicz oraz dobrze wszystkim znane z jego książek postacie: Staś i Nel, Jagienka, Michał Wołodyjowski. Miało też miejsce niezwykłe spotkanie po latach, którego bohaterami byli Tomasz Mędrzak i Monika Rosca czyli Staś i Nel z pierwszej ekranizacji powieści „ W pustyni i w puszczy” w reżyserii Władysława Ślesickiego. Podzielili się wspomnieniami z planu filmowego oraz refleksjami z lektury utworów noblisty. Tomasz Mędrzak zwrócił uwagę na zawarte książkach Sienkiewicza przesłanie odnoszące się do miłości Boga, ojczyzny i ludzi.
Drugiego dnia Zlotu jego uczestnicy udali się do Muzeum Romantyzmu w Opinogórze. W budynku oranżerii spotkali się z prof. Jerzym Bralczykiem, językoznawcą, specjalistą w zakresie języka mediów, reklamy i polityki, członkiem Rady Języka Polskiego oraz Polskiego Towarzystwa Językoznawczego i Komitetu Językoznawstwa PAN, dobrze znanym z telewizyjnych i radiowych programów popularyzujących poprawność językową. Spotkanie miało charakter rozmowy, podczas której prof. Bralczyk w barwny i pełen swady sposób odpowiadał na pytania. Najpierw kilka pytań zadała prowadząca spotkanie Wioletta Jabłońska, nauczycielka j. polskiego ze Szkoły Podstawowej nr 2 w Przasnyszu, a następnie pytali starsi i młodsi uczestnicy Zlotu. Odpowiadając prof. Bralczyk mówił m.in. o swoich mazowieckich korzeniach. Urodził się w Ciechanowie, gdzie później ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Zygmunta Krasińskiego. Dzieciństwo spędził w Kobylinie w gminie Opinogóra, w Mieszkach Wielkich w gminie Ciechanów i w Grudusku, gdzie jego rodzice pracowali jako nauczyciele wiejskich szkół. Ciepło wspomina tamte czasy i lubi wracać w rodzinne strony. Uczestnicy spotkania z zainteresowaniem słuchali opowieści profesora o jego literackich pasjach. Pierwszą książką jego dzieciństwa był „Pan Tom buduje dom” Stefana Themersona. Okazało też się, że wśród ulubionych książek prof. Bralczyka poczesne miejsce zajmują powieści Henryka Sienkiewicza, które, zwłaszcza Trylogię z wielkim upodobaniem wciąż czyta podziwiając piękno ich języka. Nie są one wg prof. Bralczyka utworami przestarzałymi ani nieatrakcyjnymi dla współczesnego człowieka. Mówił także o swoim hobby czyli zbieraniu wydań „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza oraz podręczników dobrego zachowania i mówienia.
Ponieważ spotkanie odbywało się w dniu urodzin profesora nie mogło zabraknąć życzeń i kwiatów. Muzycznym prezentem był krótki koncert w wykonaniu pianistki Monika Rosci i wiolonczelisty Pawła Roka. Oboje oni są znanymi i wielokrotnie nagradzanymi wykonawcami muzyki klasycznej. Występowali w kraju i zagranicą. Unikalne brzmienie wiolonczeli Pawła Roka jest bardzo wysoko oceniane przez wielu krytyków muzycznych. Gra na instrumencie zbudowanym przez zakopiańskiego lutnika Wojciecha Topę. Paweł Rok mieszka obecnie na terenie powiatu przasnyskiego. Monika Rosca w wieku 9 lat zagrała rolę Nel w pierwszej ekranizacji powieści „W pustyni i w puszczy” w reżyserii Władysława Ślesickiego. Na zakończenie pani Monka otrzymał wykonany techniką batiku portret, na którym została przedstawiona jako filmowa Nel.
Po koncercie uczestnicy Zlotu udali się na zwiedzanie zespołu pałacowo – parkowego Muzeum Romantyzmu.
Po powrocie do Przasnysza zlotowicze wzięli udział w Trzecim Jarmarku Staropolskim. W średniowiecznych strojach lub przebrani za bohaterów książek swego patrona barwnym korowodem przeszli ze szkoły do rynku, gdzie czekały na nich liczne atrakcje w postaci konkursów, prezentacji grup rekonstrukcji historycznej, kramy rzemieślników i stragany kupców. Swoje profesje prezentowali garncarz, złotnik, powroźnik, tkaczka, snycerz, łucznik oraz kat z dybami i narzędziami tortur. Każdy mógł nie tylko zobaczyć jak wyglądały warsztaty pracy średniowiecznych mistrzów, lecz także spróbować swoich sił w rzemiośle.
W ten sposób przypomniano czasy największej świetności Przasnysza, kiedy uznawany był za trzecie po Warszawie i Płocku miasto ma Mazowszu.
Wieczorem do wspólnego śpiewu i tańca porwał zgromadzoną w rynku przed ratuszem publiczność wrocławski zespół „40 Synów i 30 Wnuków Jeżdżących na 70 Oślętach”. Teksty ich piosenek jak też oryginalna nazwa inspirowane są słowami Pisma Świętego.
Po koncercie zlotowiczów zaprosiło w swoje progi Muzeum Historyczne. Podczas Nocy Muzeów można było m.in. zobaczyć jak działały komputery z lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku, przedstawienie kukiełkowe o legendarnym Przaśniku oraz wystawę znaczków z czasów II wojny światowej.
Podczas zlotu nie zabrakło też atrakcji przeznaczonych dla jego najmłodszych uczestników. Były m.in. koncert przasnyskiego zespołu rockowego„ W innym stanie”, dyskoteka oraz wycieczka do parku linowego GIBON i zwiedzanie lotniska. Wszyscy zlotowicze podziwiali wystawę wykonanych w technice batiku portretów aktorów, którzy wystąpili w ekranizacjach powieści Henryka Sienkiewicza. Powstały one w Pracowni Batiku „Mamut” Miejskiego Domu Kultury w Przasnyszu, która zaprezentowała też swoją znana już w wielu miastach wystawę „Muzycy w batiku” oraz wykonała w przasnyskiej „Dwójce” specjalny, zlotowy mural. Można też było oglądać wystawę o Żołnierzach Wyklętych opracowaną przez lubelską Fundację Niepodległości.
Trzeciego dnia delegacje uczestniczących w zlocie szkół ze sztandarami uczestniczyły we Mszy św., którą intencji ich uczniów i nauczycieli odprawił w kościele farnym ks. Andrzej Maciejewski, proboszcz parafii św. Wojciecha.
– To dobrze, że jesteście dziś, na zakończenie zlotu, w kościele chrztu patrona polskiej młodzieży i Przasnysza, św. Stanisława Kostki – powiedział witając zebranych ks. Andrzej. – Czytajcie Sienkiewicza, szkoda tylko, że dziś zastępuje się go Harrym Potterem – zachęcał w homilii. Przypomniał też z jakim podziwem mówił o Trylogii bł. papież Jan XXIII, który czytał ją jako alumn. Romantyzm tych ksiąg zachwycał go, z ich kart bowiem wyłaniała się miłość piękna i czysta, bez chorobliwej erotyki. Podziwiał bohaterów Trylogii, szczególnie rycerza bez skazy — Michała Wołodyjowskiego. Jego szczególną uwagę przykuły stronice o „umiłowanej Częstochowie”. Wszystko, co poznał jako polskie, sprawiło, że nasz kraj przyciągał go jak magnes i pragnął go poznać. Nawiązując do stanowiących motto zlotu słów noblisty: Ucz się z przeszłości, działaj w teraźniejszości, pamiętaj o przyszłości, kaznodzieja zwrócił uwagę na ich współbrzmienie z zapisanym przez autora „Krzyżaków” w księdze pamiątkowej Muzeum Diecezjalnego w Płocku zdaniem: Kościół jest stróżem przeszłości, piastunem teraźniejszości i siewcą przyszłości.
Po Mszy św. uczestniczy zlotu odwiedzili sanktuarium św. Stanisława Kostki w Rostkowie. W roli przewodnika wystąpiła pasjonistka, s. Małgorzata Żabińska, która opowiedziała o patronie polskiej młodzieży, jego życiu oraz miejscu urodzenia.
Organizacja takiego przedsięwzięcia była związana się z mnóstwem pracy, ale celem było przede wszystkim uczczenie pamięci o Henryku Sienkiewiczu. Jest to także ogromna szansa dla naszego miasta, aby zaprezentować się gościom całej Polski, którzy, miejmy nadzieję, zauroczeni Przasnyszem zechcą jeszcze nie raz do niego wrócić. Z pełnych zadowolenia i życzliwości wypowiedzi uczestników zlotu można wnioskować, że był on udany, a jego organizatorzy odnieśli wielki sukces. Miłośnicy powieści Henryka Sienkiewicza pamiętają gród nad Węgierką z lektury „Krzyżaków” i „Potopu”. Może podczas Zlotu, spacerując po Przasnyszu, zwiedzając jego zabytki i uczestnicząc w kolejnych punktach programu zlotu, przeżyli u nas wiele wspaniałych chwil, dzięki którym na pewno na długo zachowają nasze miasto w życzliwej pamięci.
W.Ostrowski
